Պետության վախճանի և ազգակործան փսիխոզի տեսությունը. Ի՞նչ է սպասվում Հայաստանին
Տապալել բանակցային գործընթացը, վարել փնթի, անկազմակերպ պատերազմ, անվանարկել մինչ իր իշխանությունը Արցախը պահած, լրջորեն զարգացրած անձանց...
Պատասխանատվությունից մանկամիտ կռուտիտներով խուսափել պարտության ժամանակ և ամոթալի կերպով փիառվել պատահաբար հունիսին տավուշյան սահմանագծին անկարևոր մի դիտակետ ձեռք բերելու համար...
Երկրի ղեկավարին ոչ հարիր, պոետական իդիոտիզմով բացատրել մեր զոհերի նպատակը, ու ոչ մի խոսք այն հազարների մասին, ովքեր զոհվել են ուղղակի անտեր կերպով դաշտերը նետվելու և կրակի ճարակ դառնալու պատճառով...
Եռամյա իշխանության ժամանակ չբացահայտելով ոչ մի կոռուպցիոն լուրջ սխեմա` շարունակել կիսաքաղց հանրության ստամոքսները գրգռել թալանը, դղյակները, նախկինները լորձոտ ֆրազաներով։ Էդ նույն հանրությունը չի տեսնու՞մ, որ ում երբ ցանկանում` բռնում, բաց են թողնում, քաղաքական նպատակահարմարությունից ելնելով մարդը կարող է բանտարկվել և ինդուլգենցվել...
Սա է Նիկոլի Հայաստանը...
Ինչքան լուրջ մարտահրավեր է եղել` տապալել եք, երկիրը կառավարել մանկամտությամբ, ռեալիթի շոուի կանոններով։
Մի մանկապարտեզի տանիք սարքելուց հետո վարչապետը գնացել բացում է արել, համազգային շուխուր են դրել` իբր այս երկրում երբեք ոչինչ չի կառուցվել...
Տպավորություն է, որ մսուր մանկապարտեզի մի խումբ երեխաներ զավթել են հոր մեքենան ու ղեկը անկապ աջ ու ձախ են քաշքշում` պատերին խփելով, մարդկանց վրաերթի ենթարկելով, տակերը խփելով։ Իներցիայի ուժով ընթացող այդ մեքենան կամ կկանգնի որևէ բիրտ ուժի բախվելով` որից հետո բախտի բերմամբ ուղևորների մի մասը կարող է ողջ մնան, կամ էլ ինչ որ մի կետից կգլորվի անդունդը` բոլորիս վերջնական կործանելով` մեքենան հորից գողանալու չարաճճի արկածի պատճառով։
Նիկոլի իշխանությունը օրինաչափ էր` պոպուլիզմի ու ատելության գեներացված դոզան մի օր որևէ դիլետանտ պոպուլիստի պետք է իշխանության բերեր։ Զանգվածաբար Ստեփան Դեմիրճյան ընտրող ազգը չէր կարող այդ պահին Նիկոլից ավելի լավ քաղաքական արտադրանք տար...
Այժմ, սակայն, Նիկոլին կրկին իշխելու մանդատ տալը դիագնոզ է։ Դիլետանտ, երբեմն արդեն պորտաբույծ հասարակությունը հաղթել է պետությանը, ինչը պետության, որպես հանրային կյանքի կարգավորիչ սիստեմայի, հոգևարքն է։
Սա կարող է լինել մեր պատմության ավարտը, ու դա բոլորովին չափազանցություն չէ։ Վերջացրեք մուտիլովկաների ու պոռոտախոսության զանգվածային փսիխոզը, երկիրը տվեք հմուտ կառավարիչների...
Հակառակ պարագայում մի քանի ամսից Կրապոտկին - Ռոստով մայրուղում կհայտնվեն հայ քոչվորների վերջին խմբերը...
